۱۳۹۴ اردیبهشت ۱, سه‌شنبه

آخوندهای حکومتی نجس‌اند يا سگ‌ها؟.
ممکن است ابتدا تصور شود که اين يادداشت٬ حاوی توهين و بدگويی به روحانيون٬ و يا روحانيون حکومتی است (اگرچه سی‌وشش سال دخالت تمام‌عیار در حکومت٬ آقايان را از «روحانيون» به «ماديون» مطلق تبديل کرده است). اما چنين نيست و خواننده می‌تواند مطمئن باشد که توهين و تحقيری متوجه آقايان نخواهد شد. 
اصولاً٬ در دين اسلام٬ برای هر منعی٬ دليلی وجود دارد. منع از نجس نيز٬ برای خود دلايلی دارد که مهم‌ترین آن٬ آسيب رساندن چيز «نجس» به انسان و جامعه است.
 مثلاً می‌گویند الکل نجس است. برای آن‌هم دليل می‌آورند که الکل باعث اضمحلال ذهن می‌شود. يا گوشت خوک نجس است. ظاهراً در دوران گذشته٬ خوک‌ها ناقل کرم‌های کوچکی بودند که می‌توانست به تندرستی انسان آسيب بزند. حتی اگر آقايان٬ صاحبان کتاب را هم نجس بدانند -که می‌دانند ولی اين روزها٬ امر سياست و کشورداری باعث شده٬ تا اين موضوع را بر طور آشکار بر زبان نياورند- به خاطر ظن آسيبی است که غیرمسلمانان می‌توانند به ايمان مسلمانان وارد آورند و اين روشی است برای فاصله گرفتن از آن‌ها. پس دليل اصلی دوری گزيدن از چيزهای نجس٬ آسيبی است که اين چيزها به انسان و جامعه وارد می‌آورند.
چند روزی است که در ايران سگ‌ کشی به راه افتاده. در <رژیم> اسلامی٬ نه‌تنها انسان‌ها٬ بلکه حيوانات هم در امان نيستند. يکی از دلايل افتادن به جان اين موجودات بی‌پناه٬ نجس بودن آن‌ها از ديد آقايان روحانی است. ظاهراً اجداد آقايان ۱۴۰۰ سال پيش٬ در آب دهان و نفس سگ چيزهايی کشف کرده بودند که آن را به حال انسان مضر می‌دانستند!٬ لذا حکم به نجاست سگ دادند. شايد هم در آن دوران٬ هاری سگ را ديده بودند و چشمشان از اين مسئله ترسيده بود. البته اصحاب واقع‌نگر تاريخ دلايل ديگری نيز -مثل انتحال از اديان قديمی- اقامه می‌کنند٬ که اکنون وقت پرداختن به آن‌ها نيست.
اما سگ‌ها٬ نه‌تنها با متر و معيارهای بهداشتی امروز نجس نيستند٬ بلکه بهترين دوست انسان‌اند. از وفا و محبت سگ‌ها زياد می‌شنیدیم٬ امروز اما در يوتيوب<اینترنت> نمونه‌های شگفت‌انگیزی از محبت آن‌ها به چشم می‌بینیم که اگر فقط بيان می‌شد٬ باورپذير نبود.
پس سگ‌ها نه‌تنها به انسان و جامعه ضرر نمی‌زنند٬ بلکه به آن‌ها کمک‌های بی‌شماری نيز می‌کنند.
روحانيون حکومتی اما بايد به فکر نجاست خودشان باشند. اين قشر دقیقاً در کتگوری «نجس»ها می‌گنجد٬ چراکه جز آسيب زدن به روان و جسم انسان‌ها٬ کار ديگری نمی‌کند.
 آسيبی که روحانيون حکومتی طی سی‌وشش سال حکومت کابوس گونه‌ی خود٬ به انسان ايرانی وارد کرده‌اند٬ قابل‌احصا نيست.
اگر روزی تمام سگ‌های دنيا را جمع می‌کردند٬ و به داخل کشور ما می‌آوردند٬ هيچ آسيبی به مردم وارد نمی‌شد٬ اما يک گروه چند صدنفره از روحانيون حکومتی٬ چند نسل از ايرانيان را بيمار کردند٬ و آن‌ها را ازنظر اخلاق و فرهنگ به حضيض کشاندند٬ و از اين آشکارتر٬ باعث کشته شدن و معلول شدن چند صد هزار انسان شدند..
 از زندان‌ها و شکنجه‌ها چيزی نمی‌گویم٬ چون تابه‌حال شنيده نشده است که سگی اقدام به چنين کاری کرده باشد! با اين معيار است که می‌گویم٬ روحانيون حکومتی٬ دقیقاً شایسته‌ی صفت «نجس» هستند٬ و گمان نمی‌کنم کسی٬ حتی خود روحانيون با اين استدلال منطقی مخالف باشد.
منبع: http://irancpi.net/ir
 


هیچ نظری موجود نیست: