آنچه از انقلاب برآمده یک فاجعه کامل در همه زمینه‌ها برای ملت ایران است. انقلاب توانسته است حکومت و اقتصادی به ایران بدهد که کشور ما را یک لیبی بزرگ تر و یک پمپ بنزین غول آسا گردانیده است. نفتی که صادراتش با روند کنونی یک دهه دیگر عملا به پایان خواهد رسید، به مصرف روزانه می رسد و دور ریخته می‌شود و بیرون می‌رود و مردمی دست به دهان روز را شب می کنند تا بامدادی با لگد سخت روزگار از خواب پرانده شوند.
اکنون تاسف آور ایران را آینده‌ای هست که دستمایه‌هایش زشتی و بدی و اشتباهات یک دوران هدر شده و نوید بخش تاریخی خواهد بود.
آنچه را که حکومت ناشایسته سالاران ــ حکومتی که در کشور شگفتی زای ما نیز باورنکردنی است ــ در پایمال کردن حقوق مردم و از میان بردن میراث و منابع ملی و پائین بردن سطح فرهنگی توده‌ها می‌کند در اینجا فهرست نمی‌توان کرد. تصویری است که در کابوس‌های ما نیز نمی‌آمد.
این گفت‌وگو در فوریه ۲۰۰۸ (بهمن ماه ۱۳۸۶)انجام گرفته است.
خلاصه شده ی گفتگوی .dw.de با مرحوم داریوش همایون .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر